Alhoewel de oorzaken (nog) niet bekend zijn, zijn er wel een aantal
opvallende bevindingen die ons mogelijk iets meer leren over de
oorzaken van BDD. Tot op heden is niet bekend of datgene wat
gevonden is, een oorzaak of een gevolg is van BDD. Uit het geringe
onderzoek dat gepleegd is, zijn geen eenduidige conclusies
voortgekomen. Wel is duidelijk dat BDD zowel een biologische als
psychologische oorzaak kan hebben. Nog aannemelijker lijkt een
combinatie van deze twee te zijn. In de praktijk zal het ontstaan van
BDD zich dus meestal niet beperken
tot één enkele oorzaak. Doorgaans is het een
complexe mix van zowel (biologische)aanleg als
(psychologische)omstandigheden.
De bevindingen die
mogelijk
aanwijzingen geven over de oorzaken van BDD worden hieronder
besproken:
•
Katherine
Phillips noemt in haar boek
The
Broken Mirror als
belangrijke oorzaak van BDD een chemische
disbalans in de hersenen die
voor een tekort aan de
neurotransmitter
serotonine zorgt. Deze
disbalans zou
mogelijk genetisch bepaald zijn. BDD komt bovendien vaak
voor in combinatie met andere psychische
stoornissen zoals
angststoornissen en depressie, waardoor een biologische oorzaak van
c.q. aanleg voor BDD
ook een aannemelijke conclusie lijkt te zijn.
• Een erg op uiterlijk gerichte maatschappij. Hierover
verschillen de meningen overigens. Veel mensen met BDD
zien in de
extreme aandacht die er tegenwoordig is voor uiterlijk een duidelijke
oorzaak van het ontstaan van
BDD. Onderzoekers neigen echter meer naar
het versterkende effect ervan op BDD, maar zien het niet zozeer
als een
oorzaak omdat alle mensen dan BDD zouden moeten ontwikkelen en dat is
niet het geval. Bovendien
is BDD al in 1891 voor het eerst vastgesteld door
de Italiaanse psychiater Enrico Morselli, zij het toen nog
onder de naam dysmorfofobie. Dat bewijst dat BDD
ook kan ontstaan in een omgeving zonder invloeden
van
overstelpende media. Programma's als Make me beautiful en Extreme
makeover zijn niet de primaire
oorzaak voor BDD is wat je hieruit kunt
concluderen. De reden dat er nu meer mensen met BDD worden
gediagnosticeerd is dat BDD
bekender begint te worden, waardoor het minder vaak wordt gemist door
de huisarts, behandelaar en omgeving. Ook ontdekt
de patiënt in kwestie zelf vaak wat er mis is na het
lezen
van informatie over BDD, waardoor vanzelf meer
aanmeldingen voor behandeling volgen.
Voor recente cijfers over de prevalentie van BDD
zie dit
wetenschappelijk onderzoek:
The
prevalence of Body Dysmorphic Disorder: a population-based survey (2006)
Winfried Rief, Ulrike Buhlmann, Sabine Wilhelm,
Ada Burkenhagen, Elmar Brähler
• Een
mogelijk afwijkende perceptie: een soort extra antenne voor esthetische
details of juist het ontbreken van
een beschermende roze bril die de
waarneming van die details verzacht. Zie voor meer informatie hierover:
Aesthetic occupation
or education in BDD (
mogelijk verhoogd esthetisch
gevoel)
D.Veale
M.Ennis
C.Lambrou
I see what you see (mogelijk ontbreken
van een roze bril die bij anderen wel aanwezig is)
Jij ziet jij
ziet wat ik niet zie (NL vertaling)
Anita Jansen, Tom Smeets, Carolien Martijn, Remco Havermans
en
Chantal Nederkoorn
Dit onderzoek betreft overigens eetstoornissen,
maar de conclusie lijkt ook toepasbaar op BDD. Een
bevestiging van deze conclusie voor BDD is echter
(nog) niet in een onderzoek terug te vinden en daarom
hypothetisch van aard.
In dit verband is het heel aardig de volgende
column van
Bram Bakker te
lezen. De column komt uit het blad
Jan Magazine
van oktober 2006 met als titel:
Geluk heeft een
roze bril nodig.

•
Traumatische ervaringen tijdens de jeugdjaren (pesten bijv.)
• Negatief zelfbeeld
• Weinig zelfvertrouwen/zelfrespect
• Aanleg voor of aanwezigheid van
perfectionisme en/of dwangmatigheid
• Kritische opvoeders met hoge verwachtingen